کد مطلب:124482 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:122
حب دنیا
[11]-376- دیلمی می گوید:و [امام] حسن علیه السلام فرمود:
هر كس دنیا را دوست بدارد، ترس آخرت از دلش بیرون می رود، و هر كس حرص دنیایش فزونی یابد، جز دوری از آن نیفزاید و بغض او از خدا، بیفزاید. و حریص تلاشگر [در جمع ثروت و ریاست]، و زاهد قانع، هر دو، خوراك روزی خود را بی كم وكاست به دست می آورند؛ پس چرا پی درپی در آتش افتادن؟! و همه ی خیر، در یك ساعت صبر كردن [در برابر گناه] است كه آسایش بی پایان و خوشبختی فراوان را موجب می شود. و جویندگان دو گروهند:گروهی كه دنیا را می جویند تا چون به آن رسند، نابود شوند، و گروهی كه آخرت را می جویند تا چون به آن رسند، نجات یافته ی رستگار باشند.
و ای رادمرد! بدان كه اگر به [رستگاری] آخرت دست یابی، از دست رفته ها و سختی های دنیا زیانت نرساند، و اگر از آن محروم مانی، داشته های دنیا سودت نبخشد. [1] .
[12]-377 - متقی هندی می گوید:حسن بن علی علیه السلام فرمود:
هر كس دنیاخواه باشد، او را به هراس افكند، و هر كس به آن بی رغبت باشد، باك ندارد
[ صفحه 298]
كه چه كسی آن را بخورد. دوستدار دنیا، بنده ی كسی است كه دنیا را مالك است. كم ترین چیز در دنیا، آدمی را كفایت می كند ولی همه ی دنیا بی نیازی نمی آورد. و هر كس دو روزش در دنیا، برابر باشد، فریب خورده است و هر كس امروزش بهتر از فردایش باشد، زیان دیده است. و هر كس كمبودهای خود را نجوید، در كاستی قرار دارد و هر كس در كاستی باشد، مرگ برای او بهتر است. [2] .
هر كس دنیا را دوست بدارد، ترس آخرت از دلش بیرون می رود، و هر كس حرص دنیایش فزونی یابد، جز دوری از آن نیفزاید و بغض او از خدا، بیفزاید. و حریص تلاشگر [در جمع ثروت و ریاست]، و زاهد قانع، هر دو، خوراك روزی خود را بی كم وكاست به دست می آورند؛ پس چرا پی درپی در آتش افتادن؟! و همه ی خیر، در یك ساعت صبر كردن [در برابر گناه] است كه آسایش بی پایان و خوشبختی فراوان را موجب می شود. و جویندگان دو گروهند:گروهی كه دنیا را می جویند تا چون به آن رسند، نابود شوند، و گروهی كه آخرت را می جویند تا چون به آن رسند، نجات یافته ی رستگار باشند.
و ای رادمرد! بدان كه اگر به [رستگاری] آخرت دست یابی، از دست رفته ها و سختی های دنیا زیانت نرساند، و اگر از آن محروم مانی، داشته های دنیا سودت نبخشد. [1] .
[12]-377 - متقی هندی می گوید:حسن بن علی علیه السلام فرمود:
هر كس دنیاخواه باشد، او را به هراس افكند، و هر كس به آن بی رغبت باشد، باك ندارد
[ صفحه 298]
كه چه كسی آن را بخورد. دوستدار دنیا، بنده ی كسی است كه دنیا را مالك است. كم ترین چیز در دنیا، آدمی را كفایت می كند ولی همه ی دنیا بی نیازی نمی آورد. و هر كس دو روزش در دنیا، برابر باشد، فریب خورده است و هر كس امروزش بهتر از فردایش باشد، زیان دیده است. و هر كس كمبودهای خود را نجوید، در كاستی قرار دارد و هر كس در كاستی باشد، مرگ برای او بهتر است. [2] .
[1] ارشاد القلوب:24.
[2] كنز العمال 214:16، ح 44236.